Over mij persoonlijk
Mijn passie voor het weer is begonnen eind jaren '90, toen ik een jaar of zes was. Tijdens een vakantie op de Veluwe werden we getroffen door een zogenaamde supercell; een onweersbui die om zijn eigen as draait en in Nederland relatief zeldzaam is. Uit die bui vielen toen hagelstenen met een grootte van bijna 10 centimeter doorsnede, een bizarre ervaring die je zeker als kind nooit meer vergeet. Een vervolg daarop kwam tijdens de zomermaanden van 2004 met zowel op 8 juli als 17 juli ongekend zwaar onweer. Toen werd mijn 'gevoel' voor het storm chasen van tegenwoordig definitief. In de winter van 2004 ben ik waarnemingen gaan bijhouden voor temperatuur en neerslag in mijn toenmalige woonplaats Malden, Gelderland. Door een verhuizing heb ik die meetreeks in 2016 helaas moeten beëindigen, al wordt de neerslag tot op de dag van vandaag nog wel gemeten. Verder heb ik in die jaren ook een eenvoudige website bijgehouden met weersverwachtingen en foto's. Daarop is nu een mooi vervolg gekomen.
De interesse voor het weer heeft zich in de loop van de jaren steeds verder gericht op convectie en onweer. Sinds het voorjaar van 2007 ben ik actief 'storm chaser' (het najagen, documenteren en vastleggen van onweersbuien) en daarin hebben we in een wat later stadium een clubje van stormchasers opgericht, genaamd Onlineweather Stormchasers. Met enkele fanatiekelingen rijden we 's zomers door Europa op zoek naar de meest extreme én fotogenieke onweersbuien. En in mei 2022 zijn we speciaal hiervoor naar Amerika geweest. Dit is wel een tijdrovende job: alleen al in een gemiddeld buienseizoen (grofweg mei - september) komen we gemakkelijk aan 25.000 tot 35.000 gereden kilometers voor extreem weer. Niet alleen voor de ervaring en om de grootste extremen die moeder natuur te bieden heeft vast te leggen, maar ook om schade te melden en indien nodig mensen te helpen. Onder dergelijk extreme omstandigheden kan er natuurlijk wel eens iets gruwelijk misgaan. De waarnemingen en beelden die we in het veld maken, worden vervolgens gedeeld via nieuwsplatforms, sociale mediakanalen en met weerbedrijven. Op die manier kunnen mensen meegenieten van de kracht van de natuur, maar worden ze ook gewaarschuwd wanneer er noodweer dreigt. Zeker in de tijd van een veranderend klimaat (waar zware onweersbuien niét 1-op-1 aan toe te wijzen zijn), hebben bedrijven en instanties veel interesse in informatie omtrent het gedrag van dit soort noodweer. De meest leerzame manier om dat te bekijken is in het veld. Uiteraard komen daarbij ook risico's kijken. Er kan van alles fout gaan tijdens een storm chase: overstromingen, verwoestende hagelstenen, bomen die omwaaien, blikseminslagen, soms zelfs een tornado en bovenal andere mensen die in paniek raken door extreem weer en daardoor onbewust anderen in gevaar brengen. Veiligheid staat tenslotte altijd voorop.
Ja, af en toe gaat het wel eens mis. Al is het 9 op 10 keer bijna mis! Meestal loopt het ook dan net goed af, maar dat geldt voor heel veel activiteiten die het dagelijks leven te bieden heeft. Zo heb ik wel eens bijna een boom op de auto gehad tijdens zware windstoten in een onweersbui (juli 2010), maar ook de bliksem heeft ons wel eens bijna geraakt. Zoals te zien is op de foto hierboven. Dat was op 1 augustus 2017 in Duitsland. Uit het niets schoot een CG (Cloud-Ground lightning, ofwel blikseminslag) voor onze neus in het asfalt, terwijl wij op dat moment het hoogste punt waren in de omgeving. Met de auto achter ons én stalen statieven in de hand. Dat is meteen het ultieme bewijs dat de bliksem lang niet altijd het hoogste punt treft. Dat mijn camera toen toevallig met de sluiter open stond, heeft me een foto voor het leven opgeleverd. Ook met hagel en overstromingen kom je soms penibele situaties tegen, maar dat werkt vooral heel leerzaam. In een volgende soortgelijke situatie zal je er altijd anders naar handelen, ook al weet je dat je er verder geen invloed op kunt uitoefenen.
Behalve storm chasen op onweersbuien, zoeken wij ook wel eens een goede storm tijdens de wintermaanden op. Of een dik pak sneeuw, of een situatie met verraderlijke gladheid door ijzel. Daarvan doen we dan eveneens verslag. Maar niet alleen weersverschijnselen trekken mijn aandacht. Ook astronomie vind ik een interessant onderdeel, bijvoorbeeld vallende sterren en lichtende nachtwolken. Maar noorderlicht staat op nummer één. Inmiddels hebben we vier poollichtreisjes naar Scandinavië gehad en ik kan dat liefhebbers alleen maar aanraden. Tijdens die tripjes zoek je een keer niet de wolken op, maar juist de opklaringen en dat is soms even wennen. Maar als je het kleurrijke noorderlicht dan eenmaal boven het hoofd ziet dansen, weet je waarvoor je het allemaal doet!
Mede door mijn zelf opgedane weerkennis, kreeg ik in september 2019 de kans om als meteoroloog bij MeteoGroup in Wageningen aan de slag te gaan in de weerbewaking. Daarvóór heb ik tussen 2012 en 2019 in het basisonderwijs gewerkt. Sinds november 2020 ben ik werkzaam bij Weerplaza in Houten als mediameteoroloog en tijdens de wintermaanden in de gladheidsbewaking.
Greensburg, Kansas (Amerika), 14 mei 2022. Een storm chaser in z'n meest natuurlijke landschap!